Learn Arabic as it is really spoken. Listen to and read Egyptian Colloquial Arabic.
Esraa shares with us a recent tragic experience and what she has learned from it.
اترددت كتير قبل ما اكتب عن الموضوع ده، بس قررت اكتب عشان جزء منى مصدق ان، بطريقةٍ ما، الكتابه بتشفى الواحد. من تلات اسابيع تقريباً، كنت بقلب فى الفيس بوك عادى قبل ما انام، و كل حاجه كانت طبيعيه لحد ما جيت عند بوست فيه صوره لشخص كان زميلى فى تدريب التنس بقاله تلات سنين، قريت الكلام اللى مكتوب على الصوره، و قريته مرتين كمان و كل مره فيهم كنت بتمنى اكون قريت حاجه غلط. الصوره كان مكتوب عليها انه توفى فى حادثة عربيه و كان فيها دعاء ليه. احساس الصدمه اللى جالى ساعتها عمرى ما مريت قبل كده. يمكن مريت بوفاة ناس قريبين ليا قبل كده، بس عمرى ما عدى عليا وفاة حد من سنى! الفكره نفسها كانت صاعقه. و انا رايحه العزا بتاعه، و انا بلبس اسود، مكنتش قادره استوعب ايه اللى بيحصل، كنت حاسه ان عادى انا نازله اشوف صحابى بس المره دى هيبقى فيه حاجه ناقصه، فيه حد ناقص بمعنى اصح. انا عندى عشرين سنه. وعمرى ما اديت فكرة الموت وقت افكر فيها، و مكانش عندى فلسفه ثابته تجاهها اقدر بيها اواجه الموقف. وفاة صديقى ده فتحت عينى على حاجات كتير اوى. فى الاول، و لمدة اسابيع، فضلت فكرة الموت بتروح و تيجى فى دماغى، كنت بعانى عشان اقوم من السرير الصبح، و وقفت كل شغلى و اتأخرت كتير فى تسليم الواجبات المطلوبه منى فى الكليه، و مكنتش عايزه اتكلم مع حد. بس لما بدأت افوق من الصدمه اتعلمت كتير. وفاة صديقى فكرتنى ان وقتنا فى الدنيا دى محدود، فا لازم يبقى لينا رؤيه لحياتنا، و لازم نفكر ايه الرساله اللى احنا موجودين على الارض هنا عشان نحققها. و احنا شباب، سهل اوى نقع فى فكره ان عادى نضيع معظم وقتنا فى حاجات ملهاش لازمه و بنقول احنا لسه صغيرين و قدامنا وقت طويل، فا بنأجل قراراتنا المهمه. غلط. نظرتى للوقت كلها اختلفت و بقيت مقدره كل ثانيه من كل يوم و بحاول استغلها. بابا دايماً بيقولى: مع المشاكل اللى بتقابلك، بتيجى هديه مستخبيه. انا عارفه ان مفيش حاجه فى الدنيا ممكن تعوض وفاة الصديق، بس هعتبر الدرس اللى اتعلمته ده هديه مستخبيه.
I’ve been quite hesitant about writing on this topic, but I decided to write on it because part of me believes that writing, somehow, heals us. Almost 3 weeks ago, I was checking Facebook before going to bed. All was well until I saw a picture of a friend of mine whom I knew from tennis practice and had been my friend for 3 years. I read the photo caption. I read it two more times, each time hoping that I read it wrong. The photo caption said he died in a car accident and had a prayer for him. It was my first time to experience that kind of shock. I may have experienced the loss of close ones before, but I’ve never lost someone my age! The idea itself was terrifying. When I getting ready to go to his funeral and wearing black, I couldn’t comprehend what was happening. It felt like I was going to meet up with my friends as we normally do, but this time something would be missing. Someone would be missing, to be precise. I am twenty years old. I’d never spent the time to contemplate the idea of death. I didn’t have a solid philosophy regarding death to help me face the situation. The death of my friend was eye-opening for me on so many levels. At first, and for weeks, the idea of death kept roaming back and forth in my mind. I struggled to get out of bed in the morning. I stopped working altogether and delayed delivering all the required assignments at college. I didn’t want to speak to anyone. But when I started getting back on my feet, I realized I learned a lot. The death of my friend has reminded me that our time in this life is limited. So we should have a vision. We should think about the message we came to this earth to fulfill. When we are young, it’s really easy to fall prey to the idea of wasting our time doing useless stuff and saying that we’re young and we still have a long time ahead of us. So we postpone taking necessary decisions. This is wrong. My perspective regarding time changed. I’ve become really appreciative of every second of every day and am trying to make use of it. My father always tells me that “with every tribulation you face comes a disguised gift”. I know there is nothing in the world that would compensate for the death of a friend, but I’ll regard the lesson I’ve learned as the disguised gift!
البقاء لله يا اسراء
فعلا خليتيني افكر في تفاصيل كتير
حاجات لازم تتلغي من حياتي
وحاجات لازم تتضاف
..
حقيقي الموت هو خير معلم